براساس برآوردهای انجام شده توسط تیم تحقیق، داروی زخم پای دیابت قرار بود که از اواسط اردیبهشت ماه وارد بازار شود اما صف طویل بیماران پشت درهای بیمارستان شریعتی خبر از چیز دیگری میداد.
بیماران دیابتی که محدود به مرزهای ایران هم نمیشدند، از هر سو برای دریافت این دارو به بیمارستان هجوم میآوردند و سیستم ثبتنام تلفنی هم کفاف این بیماران را نمیداد.
در این میان، خبرهای تازه به این انتظارها پایان میدهد چرا که دکتر رامین حشمت، اپیدمیولوژیست و عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران که سرپرستی مطالعات بالینی آنژیپارس را نیز بر عهده دارد، خبر از ورود این دارو به بازار دارویی کشور داده و به همشهری میگوید: این دارو از اواسط مرداد ماه وارد بازار دارویی کشور شده و بنابراین ازدحام بیماران در بیمارستان نیز بسیار کاهش یافته است.
هیچ نگرانی در زمینه تولید دارو وجود ندارد؛ چرا که تمام مواد اولیه این دارو در ایران بوده و گیاه اصلی هم که دارو از آن به دست آمده، بومی کشور خودمان است. مسئله فراهمآوری هم که بهطور کامل در ایران انجام میشود و هیچ نیازی به خارج ندارد.
این در حالی است که بسیاری از داروخانهها هنوز خبری از این دارو ندارند و به مراجعین خود که بهدنبال داروی آنژیپارس میگردند، پاسخ منفی میدهند.
دکتر حشمت اما نظر دیگری دارد و معتقد است بهدلیل گران بودن، این دارو، فعلا تنها در داروخانههای بزرگ توزیع میشود.
سرپرست مطالعات بالینی آنژیپارس، با تاکید بر پروسه گران خرید این دارو میافزاید: لازم است که ابتدا هزینه این دارو توسط داروخانهها به شرکتهای دارویی پرداخته شود که این کار در توان داروخانههای کوچک نیست و بنابراین، تنها داروخانههای بزرگ این دارو را خریداری میکنند و در دسترس دارند.
آنژیپارس گرفتار در پیچوخم بیمه
حشمت، تحت پوشش قرار گرفتن این دارو از سوی سازمانهای بیمهگر را نیز منوط به قیمتگذاری میداند و خاطرنشان میکند: تا جایی که مطلع هستم، مکاتبات مربوطه با وزارت رفاه آغاز شده و امیدواریم بهزودی به نتایج مثبتی در این زمینه نیز دست یابیم.
این در حالی است که با توجه به گفتههای دکتر لنکرانی، وزیر بهداشت، 50 درصد زخمهای دیابتی قابل پیشگیری است و 80 درصد زخمها نیز میتواند با درمانهای نگهدارنده کنترل شود اما برای 20 درصد دیگر نمیتوان کاری انجام داد و معمولاً منجر به قطع عضو میشود و دقیقاً اینجا داروی آنژیپارس میتواند کمککننده باشد.
دقیقا همین مسئله، محل اختلاف بسیاری از کارشناسان و صاحبنظران حوزه بهداشت و درمان است چرا که این افراد معتقدند اگر دارویی با این قابلیت درمانی وجود دارد، چرا نباید تحت پوشش بیمه قرار گیرد؟
با توجه به رنج وسیع مخاطبان خود که معمولا مراحل خطرناک و حساسی مثل هراس از قطع عضو را پیش رو دارند، چرا تنها داروخانههای بزرگ این دارو را توزیع میکنند و در نهایت آیا داروی وارد شده به بازار، بهاندازه نمونههای آزمایشی قابلیت درمانی خواهد داشت؟
دکتر حشمت در توضیح کارآمدی این دارو به آزمایشهای متعدد مطالعاتی و بالینی اشاره کرده و ادامه میدهد: این دارو، روند مطالعاتیاش را از 7 سال پیش آغاز کرده و عملا میتوان گفت که از سال 79، بررسی روی این دارو آغاز شده است.
از آن موقع تا به حال هم، فازهای بسیار متعدد مطالعات پایه که روی مکانیسمهای دارو استوار بوده و مطالعات کلینیکال از جمله مطالعات پیش بالینی و سمشناسی را طی 7مرحله مختلف طی کرده است.
این مطالعات شامل بررسی اثرات سمیت حاد و اثرات سمیت تحت مزمن روی جوندگان مثل موش و خوکچه هندی و هم روی سگ بوده و از سوی دیگر، بررسیهایی هم روی اثرات دارو بر ژنوم و ماده ژنتیک بوده است و همچنین اثرات دارو روی دستگاه تولید مثل حیوانات و روی جنین شامل بررسی اثرات حساسیتزای آن در 7 مرحله مختلف انجام شد و نتیجه تمام این مطالعات نشان داد که این دارو، دارویی بسیار سالم و مطمئن است که در کنار اینکه عوارض خاصی را ایجاد نمیکند، میتواند دارای اثرات خیلی مفیدی در بهبود زخمهای مزمن بهخصوص زخم پای دیابتی باشد.